|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Land: België,
Turkije
Jaar: 2011
Regie: Kadir Balci
Lengte: 96 min.
Score Pim: 4 (schaal 1 t/m 5)
Wat vindt Pim
Zeer van genoten. Menselijk, boeiend en orgineel. Keuzes maken
op basis van ingredienten uit twee werelden valt zeker niet mee, maar levert in
ieder geval een heel mooie film op.
Inhoud van de film
Nadat ze hun vader hebben begraven in Istanbul, keren Timur en zijn twee
broers, Ediz en Bora, terug naar Gent. Hun moeder blijft achter in Istanbul. De
drie broers hervatten hun leven maar moeten op zoek naar een nieuw
evenwicht.Terwijl Ediz de dominante vader speelt, zijn vrouw verbiedt iets
anders te spreken dan Turks en ondertussen een affaire met een Vlaamse nieuw
leven inblaast, houdt jongste broer Bora zich alleen bezig met verkeerde
vrienden. Oftewel, hij heeft zich ten volste aangepast. De middelste zoon,
Timur is de perfecte schoonzoon. Hij probeert zijn vaders droom te realiseren
door trompet te gaan spelen bij een fanfare en werkt in een museum. Hij lijkt
het perfecte evenwicht gevonden te hebben tussen het eren van zijn afkomst en
het verkennen van de mogelijkheden in zijn nieuwe vaderland, België. Timurs
blonde vriendin Sarah bewondert zijn ambitie, maar wordt langzamerhand
jaloers... Turquaze brengt een ontwapenend eerlijke kroniek van een Turkse familie
in Gent... Turks
voor beginners!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Land: Groot
Brittannië
Jaar: 2011
Regie: S.J. Clarkson
Lengte: 96 min.
Score Pim: 4 (schaal 1 t/m 5)
Wat vindt Pim
Perfecte jaren ’60 vormgeving, geladeerd met het geluid van
Dusty Springfield klassiekers. Mooi geaan, je leeft je zo in in het leven van
onze jonge hoofdpersoon Nigel. Tragiek en humor dicht bij elkaar.
Inhoud van de film
Engeland, jaren '60. Nigel Slater en zijn ouders zijn een typisch jaren '60gezin. Zijn vader werkt en zijn zorgzame moeder is er voor hen en het
huishouden. Koken kan ze echter niet. Elke avond staat er eten uit blik op de
formicatafel, de keukenmachine staat onder het stof en de enige pan die
gebruikt wordt, is om het blikvoer in op te warmen. Nigel is daarentegen
gefascineerd door eten en wil graag wat nieuws proberen. Hij probeert zijn
ouders hierin mee te krijgen, maar alle pogingen lopen op niets uit.Wanneer
Nigels moeder overlijdt, blijft hij alleen achter met zijn onbeholpen vader.
Een huishoudster, in de vorm van Mrs. Potter, wordt opgetrommeld om voor het
huishouden te zorgen. Het is een flamboyante, pittige tante. Binnen de kortste
tijd walst ze het leven van de Slaters binnen om zo de plek van Nigels moeder
in te nemen. Toevallig blijkt ze ook steengoed te zijn in vaders lievelingstaart
lemon meringue en zo kan de strijd beginnen...Naar de memoires van sterrenchef
Nigel Slater.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Land: Frankrijk
Jaar: 2010
Regie: Jean-Pierre Améris
Lengte: 80 min.
Score Pim: 4 (schaal 1 t/m 5)
Wat vindt Pim
Een wel heel orginele Franse romcom. Worstelen met je
onzekerheden, de (on)gevraagde adviezen
van collega’s, deskundigen en praatgroep om dan toch maar weer die onmogelijk
lijkend stap te zetten richting hem of haar is natuurlijk een prachtig thema.
En heel goed neergezet, niet te lang en niet te kort: heel knap gedaan. Gaat
dat zien…
Inhoud van de film
Angélique Delange is een absoluut muurbloempje. Ze is schuchter, emotioneel eneen beetje contactgestoord. Ze neemt deel aan een praatgroep: 'Les Emotifs
Anonymes', een soort Anonieme Alcoholisten maar dan voor mensen met
contactproblemen. Op het liefdesgebied is Angélique al helemaal een ramp. Ze
is, zo zou je kunnen zeggen, romantisch gehandicapt. Ze heeft echter wel een
grote liefde: chocola. Niet alleen het eten, maar nog meer het maken ervan.
Wanneer ze solliciteert bij een chocoladefabriek die op het randje van
faillissement staat wordt ze verwelkomd als godsgeschenk. De directeur,
Jean-René van den Hugde, blijkt eveneens niet al te sociaal. Hij is
doodsbenauwd van vrouwen. Het liefst rent hij hard van ze weg. Als zijn
psycholoog hem de opdracht geeft een vrouw uit eten te vragen, doet hij dit,
maar vlucht uiteindelijk door het wc-raampje naar buiten. Angélique en
Jean-René lijken perfect voor elkaar. Maar is een gezamenlijke passie voor
chocola genoeg om de twee uit hun schulp te krijgen?
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Land: Iran
Jaar: 2011
Regie: Maryan Keshavarz
Lengte: 107 min.
Score Pim: 3 (schaal 1 t/m 5)
Wat vindt Pim
Intrigerend gegeven, immers denk je aan Iran dan zie je gesluierde
ingetogen vrouwen. Zeker geen wilde jonge dames in nachtclubs, bezig met sex,
drugs en verboden films in het Iraans inspreken. Dat kan, maar ik haak af als
de slechterik steeds karikaturaler slecht wordt neergezet. Maar verder wel een
mooi beeld van de activiteiten van de religieuze politie en het familieleven
van de gegoede Iraanse burgerij.
Inhoud van de film
Maryam Keshavarz maakte een autobiografische film over haar tienerjaren. Derebellerende Atafeh en Shireen glippen
er vandoor om in ondergrondse clubs in Teheran zich tegoed te doen aan jongens,
drugs en alcohol. Ook rennen ze in hun ondergoed de oceaan in en vertalen
pornofilms naar het Perzisch. Kortom, Atafeh en Shireen strijden op hun eigen
manier tegen de sociale normen die in hedendaags Iran heersen. Langzamerhand
wordt hun vriendschap een passie. Asefeh's oudere broer Mehran is een klassiek
geschoolde musicus die net terug is uit een afkickkliniek. Om zijn verleden
achter zich te laten slaat hij door in fundamentalisme. Hij voegt zich bij een
soort moraliteitspolitie, die er op toe moet zien dat iedereen zich wenselijk
gedraagt volgens de Sharia. Het gedrag van zijn zusje en Shireen drijft dan ook
een enorme wig tussen hen, en met name de relatie tussen de jonge vrouwen lijkt
voor Mehran onaanvaardbaar...Een prachtige film over de Iranese cultuur, die
zowel mooi als verstikkend is, en de vrouwen die daaruit los proberen te breken.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|