Land: Oekraïne
Jaar: 2022
Regie: Philip Sotnychenko
Lengte: 96 min.
Score publiek IFFR : 3.1 (schaal 1 t/m 5)
Score Pim: 3 (schaal 1 t/m 5)

Wat vindt Pim
Volgt binnenkort.

Inhoud van de film
Het is een onmogelijke opgave om alle afgevuurde schoten in de filmgeschiedenis te tellen – zo veel bloed vergoten, zo veel onverschilligheid tegenover dood en verdriet. In La Palisiada worden slechts twee schoten gelost, met een kwart eeuw ertussen, en het is aan de kijker het verband te vinden. Het eerste schot, in chronologische volgorde, is de officiële executie van een man die Bodhan heet in het Oekraïne van 1996. De politie zag in hem de moordenaar van een kolonel. De keuze voor 1996 is niet toevallig: hoewel Oekraïne sinds 1991 onafhankelijk was, leefde het land in die tijd nog steeds in het stagnerende post-Sovjetcontinuüm, een soort wazig, desoriënterend limbo dat meesterlijk verbeeld wordt door de VHS-esthetiek en de fragmentarische tijdlijn van de film. In 1996 werd in Oekraïne ook de laatste gevangene geëxecuteerd – een overblijfsel van het onderdrukkende Sovjettijdperk. La Palisiada toont niet alleen de barbaarsheid van een door de staat opgelegde moord, maar ook het ongeduld en de corruptie van een politie en justitie die zich niet om individuen bekommeren. De film draait om twee rechercheurs, hun gezinnen en de vervreemding waarvan hun dagelijkse leven doortrokken is – een alomtegenwoordig onbehagen dat tot ver in de toekomst zal doordringen. Ook, vanzelfsprekend, tot op de dag van vandaag.

Land: Rusland
Jaar: 2023
Regie: Natalya Meshchanimova
Lengte: 90 min.
Score publiek IFFR : 4.5 (schaal 1 t/m 5)
Score Pim: 5 (schaal 1 t/m 5)

Wat vindt Pim
Volgt binnenkort.

Inhoud van de film
De veertienjarige Mira wil oudejaarsavond vieren bij haar vriendin Lera. Haar stiefvader is het daar niet mee eens, maar na een gespannen familiediner krijgt ze toch toestemming. Natalya Meshchaninova terug met de deels door het Hubert Bals Fonds gefinancierde film My Little Nighttime Secret, over een tiener die verscheurd wordt door haar verlangen gered te worden, haar omgeving die daar blind voor is en de onmogelijkheid van communicatie. In de film zitten een aantal scènes waarin Meshchaninova de gezinsdynamiek nauwgezet weergeeft: felle kerstkleuren en -versiering vormen het decor van een sfeer die dagelijkse machtsspelletjes en misbruik doet vermoeden. Mira's stille wanhoop uit zich terloops in magisch moedige momenten, maar ook in heftige zelfbeschadiging. Op het feest krijgt ze net als thuis tegenstrijdige boodschappen van oudere, beschermende figuren, wat zich weerspiegelt in Mira's vriendschap met de zestienjarige Lera en in haar eerste ervaring met de liefde. De film maakt pijnlijk duidelijk hoe het is om gebukt te gaan onder een vreselijk geheim, in stilte en vol schaamte: een groot zwijgen dat elk contact, je zelfbeeld en je verwachtingen van anderen kleurt. De film toont de tienerjaren van een meisje als een onmogelijke test, waarin Mira snakt naar een uitweg in de volwassenheid of in een terugkeer naar een verloren jeugd.

Land: Portugal
Jaar: 2022
Regie: João Pedro Rodrigues
Lengte: 67 min.
Score publiek IFFR: 4.0 (schaal 1 t/m 5)
Score Pim: 4 (schaal 1 t/m 5)

Wat vindt Pim
Volgt binnenkort.

Inhoud van de film
De films van João Pedro Rodrigues doen zich vaak voor als sprookjes – magisch, dromerig en onschuldig, maar zijn tegelijkertijd strijdlustig queer, politiek en uitdagend. Fogo-Fátuo speelt zich af in verschillende tijdsgewrichten, waaronder de toekomst, en verwijst duidelijk naar onze huidige, door COVID-19 getroffen wereld. Dat de film tijdens de pandemie tot stand is gekomen, is terug te zien in het minimalisme van de personages en decors. Maar wat een talent, levendigheid, humor en veelzijdigheid laten Rodrigues en zijn vaste medewerkers zien in dit project! De film begint als een portret van een fictief Portugees koningshuis – bekrompen, excentriek en theatraal, met wortels in het koloniale verleden van het land. De wens van de oudste zoon, Alfredo, om brandweerman te worden, leidt al snel tot een zinderende romance met collega Alfonso. De film zit vol vermakelijke momenten waarin gezongen en gedanst wordt, met als hoogtepunt een dansscène in een brandweerkazerne die verwijst naar Gentlemen Prefer Blondes (Howard Hawks,1953) en naar Armide (Jean-Luc Godard,1987). Met een vrolijke mix van muziek- en presentatiestijlen is Fogo-Fátuo een utopie van erotische passie en anarchistische impulsen.

Land: Spanje
Jaar: 2023
Regie: Diego Liorente
Lengte: 83 min.
Score publiek IFFR: 3.4 (schaal 1 t/m 5)
Score Pim: 3 (schaal 1 t/m 5)


Wat vindt Pim
Volgt binnenkort.

Inhoud van de film
De wereldpremière van Notas Sobre Un Verano van Diego Llorente toont een sensuele zomer vol hartstocht in Asturië. De geboortestreek van schrijver en filmmaker Llorente vormt de achtergrond van een broeierig drama, dat zich afspeelt op de stranden, pleinen en weelderige heuvels van deze noordwestelijke Spaanse provincie. We volgen Marta, die het hectische leven met haar vriend Leo in Madrid verruilt voor een reisje naar haar geboortedorp, waar ze de zomer zal doorbrengen. In de loop van de zomer zorgt een relatie uit Marta's verleden voor verwarring en wordt ze gedwongen een keuze te maken tussen de onschuld en vrijheid van haar jeugd en de volwassen wereld met al zijn routines en verantwoordelijkheden. De uit het leven gegrepen decors, minimale dialogen en langgerekte shots benadrukken het contrast tussen het dagelijkse leven en het zorgeloze tempo van de vakantie.

Land: Frankrijk
Jaar: 2022
Regie: Léonor Serrailles
Lengte: 128 min.
Score publiek IFFR : 4.2 (schaal 1 t/m 5)
Score Pim: 4 (schaal 1 t/m 5)

Wat vindt Pim
Volgt binnenkort.

Inhoud van de film
De vurig onafhankelijke alleenstaande moeder Rose is van Ivoorkust naar Parijs verhuisd met haar twee zoontjes. Als een familielid haar probeert te koppelen aan een kennis, antwoordt de jonge vrouw dat ze haar mannen zelf wel kiest. Ondanks het liefdesverdriet, haar uitzichtloze baan en slechte leefomstandigheden, is Rose een reservoir vol energie en aandacht voor haar zoons Jean en Ernest, die ze aanspoort om zowel qua opleiding als gedrag uit te blinken. Toch verdwijnt ze regelmatig even uit hun leven. Léonor Serrailles tweede speelfilm Un Petit Frère is een intiem verteld verhaal van een klein gezin, verspreid over drie decennia. Met bedrieglijke eenvoud verschuift het verhaal in drie hoofdstukken van de ene naar de andere hoofdrolspeler tijdens verschillende fases van hun leven. Het resultaat is een compositieopname van een gezin waarin de waarden en keuzes van één personage die van de anderen verregaand vormen. In de loop van de film vertegenwoordigen Rose, Jean en Ernest verschillende facetten van de ervaringen van immigranten in Frankrijk. Maar Serrailles weigert ze te reduceren tot hun identiteit, door ze een emotioneel en sociaal leven te geven dat ruimte biedt voor mysterie en complexiteit. We krijgen vertrouwelijke informatie die de personages zelf niet hebben, maar die puzzelstukjes zullen misschien wel nooit passen.

Land: Verenigd Koninkrijk
Jaar: 2022
Regie: Dionne Edwards
Lengte: 110 min.
Score publiek IFFR: 4.4 (schaal 1 t/m 5)
Score Pim: 3 (schaal 1 t/m 5)

Wat vindt Pim
Volgt binnenkort.

Inhoud van de film
Het Dionne Edwards speelfilmdebuut Pretty Red Dress, gesitueerd in een voornamelijk zwarte gemeenschap in South London, is een onderhoudende crowdpleaser die een lofzang is op een warm hart en een open geest. Travis is net uit de gevangenis; hij probeert zijn goede relatie met partner Candice en puberdochter Kenisha voort te zetten, maar onderhuids broeit het. Elk lid van deze familie-eenheid worstelt heimelijk met een andere richting in het leven: Candice droomt van showbizz-succes als Tina Turner-imitator; Kenisha verkent haar ontluikende seksuele gevoelens; en Travis, die intussen ruzie maakt met zijn broer Clive, voelt zich onweerstaanbaar aangetrokken tot de sprankelende nieuwe rode jurk van Candice. De film is innemend afwijkend in de zin dat hij onverschillig staat tegenover vaste identiteitentypes – of het nu hetero, gay of trans is – en rigide verklaringen waarom mensen worden wat ze zijn. In plaats daarvan staat de vraag centraal hoe ieder van ons erachter kan komen wat zinloze, uitzichtloze fantasie is, terwijl je ook op zoek kunt gaan naar je kern. Met zijn heerlijke Motown-nummers en wisselend tussen dramatische schermutselingen en vrolijke noten is Pretty Red Dress op een directe, meeslepende manier gefilmd, wat volledig recht doet aan de getalenteerde cast.

Land: Nederland
Jaar: 2023
Regie: Aaron Rookus
Lengte: 82 min.
Score publiek IFFR: 4.2 (schaal 1 t/m 5)
Score Pim: 5 (schaal 1 t/m 5)

Wat vindt Pim
Volgt binnenkort.

Inhoud van de film
Het gaat Paul voor de wind. Hij is een succesvolle playlistsamensteller voor een streamingdienst en weet bijna zeker dat hij snel promotie zal maken, dus hij en zijn vriendin hebben besloten de provinciale voetgangersstad Amsterdam te verruilen voor het ultrakosmopolitische Londen. Maar dan wordt er een stok in het wiel gestoken: de hoogste baas geeft hem tot morgen om zijn nieuwe aanstelling te aanvaarden. In de daarop volgende 24 uur moet Paul onverwacht zijn gemaakte keuzes en de gevolgen daarvan analyseren. Is hij beter af met zijn sexy advocatenvriendin of heeft hij zijn schrijvende ex-vriend te snel opgegeven? Is het grote, levendige Londen echt beter dan het rustige, prachtige Amsterdam? Is een kantoorcarrière wel iets voor hem of is hij nog niet uitgekeken op zijn wilde rock-'n'-roll-leventje? Dit dilemma wordt fraai verbeeld door het ethos van de moderne streamingervaring – "als je dit leuk vindt, vind je dit misschien ook leuk" – te contrasteren met de ouderwetse tweedehandsplatenzaken waar je vreugde en schoonheid kunt ontdekken in een spontaan gesprek met een vreemde. Goodbye Stranger velt een oordeel over alle keuzes van Paul, als een bitterzoete en soms erg geestige aansporing om goed na te denken over de motieven en motivaties achter onze daden.

Land: Iran
Jaar: 2023
Regie: Amir Toodehroosta
Lengte: 90 min.
Score publiek IFFR: 4.4 (schaal 1 t/m 5)
Score Pim: 3 (schaal 1 t/m 5)

Wat vindt Pim
Volgt binnenkort .

Inhoud van de film
Jeugdige onschuld botst met de volwassen wereld in de wereldpremière van dit vooruitziende drama van de Iraanse filmmaker Amir Toodehroosta. Met zijn achtergrond in reclame en korte films maakt hij veelvuldig gebruik van dat format om de Iraanse maatschappij te bevragen en bekritiseren. Met Numb, zijn tweede speelfilm, blijft hij vraagtekens zetten bij zijn omgeving. De gebeurtenissen vinden plaats binnen de muren van een kleuterschool, een wereld die ver verwijderd lijkt van het dagelijkse leven in Iran. De kleuterschool is de eerste en laatste mogelijkheid voor jongens en meisjes om onbelemmerd samen te leren, voordat ze terechtkomen in het strikt gescheiden Iraanse schoolsysteem. De zesjarige leerling Roham speelt hier de vaak zwijgende getuige van de gebeurtenissen om hem heen. Terwijl zijn nieuwsgierigheid toeneemt, worden de gecompliceerde echte levens van de andere leerlingen steeds meer zichtbaar. De lessen worden doorspekt met propaganda, maar het conflict tussen vrijheid en staatscontrole gist onder het oppervlak. Als Roham de pestkop van de klas en de rustige Rana beter leert kennen, stuit hij op enkele verontrustende geheimen die zijn onschuldige wereld ontwrichten.

Land: België
Jaar: 2022
Regie: Emmanuelle Nicot
Lengte: 87 min.
Score publiek IFFR: 4.8 (schaal 1 t/m 5)
Score Pim: 5 (schaal 1 t/m 5)

Wat vindt Pim
Volgt binnenkort

Inhoud van de film
Dit even schrijnende als opvallend begripvolle speelfilmdebuut van de Belgische schrijver en filmmaker Emmanuelle Nicot laat de reis zien van Dalva, een meisje op de rand van de puberteit dat moet leren om weer een kind te worden. Terwijl ze de sensatiezucht vermijdt die zo typisch is bij gevallen met opgesloten kinderen, en put uit haar onderzoek in een noodopvang voor jonge misbruikslachtoffers, focust Nicot zich op Dalva’s verwarring als ze plots in een opvanghuis voor jongeren wordt geplaatst. Ze betreedt deze wereld vol woede en weerstand, en heeft moeite met begrijpen dat de liefde die ze deelde met haar vader niet was wat ze dacht. Nicot onthult een verleden van trauma, controle en leugens, Dalva aangedaan door haar vader, die zijn verdwenen vrouw verving door zijn dochter – de overeenkomst in kleding wordt duidelijk bij een reünie van moeder en dochter. Dalva’s verhuizing naar de opvang is aanvankelijk ontnuchterend, en de vervreemding wordt nog versterkt doordat ze begint te puberen, waardoor ze verscheurd wordt tussen zich vastklampen aan haar ontwikkeling tot volwassen vrouw en het verlangen om te redden wat er te redden valt van haar jeugd. Gaandeweg ondergraaft de steun van kamergenoot Samia en maatschappelijk werker Jayden de illusies die gecreëerd waren door haar vaders manipulatie. Hierdoor komt Dalva’s hele kijk op zichzelf op losse schroeven te staan en moet ze haar leven opnieuw vormgeven, terwijl ze haar jeugd en de kameraadschap van adolescentie ontdekt

Land:Frankrijk
Jaar: 2022
Regie: Alain Ughetto
Lengte: 70 min.
Score publiek IFFR: 4.8 (schaal 1 t/m 5)
Score Pim: 4 (schaal 1 t/m 5)

Wat vindt Pim
Volgt binnenkort

Inhoud van de film
De ambachtelijke vaardigheden van een grootvader worden doorgegeven aan zijn kleinzoon – die geen boer of bouwvakker wordt, maar animator. Alain Ughetto’s tweede speelfilm vertelt op zeer inventieve en onderhoudende wijze een tedere familiekroniek: in een arbeidsintensieve stopmotion-animatie, met behulp van poppen en handgemaakte voorwerpen. Maar deze reconstructie van het verleden bevat ook een vleug surrealisme, aangezien broccoli staat voor bomen en suikerklontjes voor bakstenen. En omdat het verhaal grotendeels leunt op handwerk, zijn de handen van de filmmaker vaak te zien in het decor, vooral in interacties met zijn oma Cesira. Ughetto ontvouwt een onvergankelijk, cyclisch verhaal over liefde en familie, armoede en voorspoed, voor- en tegenspoed. Maar de inhoud overstijgt sentimentele nostalgie; twee wereldoorlogen, de opkomst van het fascisme en de Spaanse griep, naast andere gewichtige episodes in de 20e eeuw, markeren deze soms tragische (maar nooit zwaarmoedige) reconstructie. Bovenal volgt Ughetto het spoor van een interculturele migratie van Italië naar Frankrijk, als een hechte gemeenschap van arbeiders zichzelf als sociale klasse uitgebuit ziet door zowel de staat als de kerk, en ondertussen te maken krijgen met een fikse dosis racisme. Een subliem, hoopvol portret.